Gecenin efkarı çökünce üstüme

 Gecenin efkarı çökünce üstüme

Işık söner kovar, ışıkları gece Duygular içime sığmaz, taşar dışarı Sözlerim yetersiz kalır, anlatamam derdimi

Yalnızlık bir duvar gibidir, çaresizim Muhabbetin eksikliği boğar beni, sıkılırım Kalbimdeki acıyı dindirmek zordur Ama yine de umutla beklerim, belki bir gün deyip

Hayatın karmaşasında kaybolurum bazen Ama yine de mücadele ederim, pes etmem Çünkü bilirim ki, her acı bir ders verir Ve her gece, yeni bir güne hazırlanır

Gecenin efkarı geçer, güneş doğar Yeni bir gün başlar, yeniden umutlanırım Karanlık geçmişi unutturur, aydınlık geleceği hatırlatır

Ve yeniden yaşama sevinci verir bana.

Gökyüzü mavisi ile boyanır, kuşlar öter Baharın kokusu yayılır, çiçekler açar Dünya yeniden doğmuş gibi, tazelenir Ve ben de yeniden doğmuş gibi, hayata sarılırım

Yalnızlık artık benimle değildir, dostlarım vardır Muhabbet eksikliği yoktur, sohbetim vardır Kalbimdeki acıyı dindirmek kolaylaşır Çünkü arkadaşlarım beni anlar,

Hayatın karmaşasında kaybolmayı unuturum Çünkü arkadaşlarım bana yol gösterir, destek olurlar Her acıyı birlikte paylaşırız, beraber güleriz, beraber ağlarız Ve hayatın güzelliklerini birlikte keşfederiz

Gecenin efkarı çökünce üstüme tekrar Ama artık yalnız değilim, arkadaşlarım var Ve duygularımı paylaşabileceğim, güvendiğim insanlar O yüzden efkarımın da sonu gelir, yeniden hayata sarılırım.




YORUM GÖNDER

Daha yeni Daha eski