Gece yine sükûta erdi, Vaktin kovalamacası dindi. Çok sesler işiten kulaklar, Pür dikkat kesildi gecenin bıcırtilı örtüşen böcek seslerine.
Uyku biraz yavaş geliyor, Acelesi hiç yok gibi. Baharın tazelik kokan havasını, Çekti de ciğerlerim içine. Ondan mı bu dinçlik?
Aklım bir yerlerde, Tarıyor geçmiş arşivini. Yan yana çok geceler geçirdiğim, Diğer yarımı buluyor. Bir bahar akşamı göçüp giden kuşlar gibi, Oysa kış bile değilken henüz.
Hayat işte biri gelir, biri gider ya, Ya kalanlara ne demeli? Suskun bir köşede hüzünler mi ekiyor, Hasadın başlamasına kadar?
Gülüyor mu belki de başkaları kadar, Bir yaprak yeşilden sarıya dönerken? Yaşlanıyor mu kuru dallar gibi, Atamadığı adımlardan dert mi yanıyor?
Rengini değiştiren saçları, Kırışan susuz toprak misali, Çatlamış teni, Göç vaktini mi hatırlatıyor?
Belki de huzuru buluyor yüreğinde, Vaktin hiç geçmemesini düşünsene. İyiki de geçiyor, Herkes gider, ken kalmak niye? Yine sükûta erdi gece, Vaktin kovalamacası dindi
