Coşar bir akarsuyum
Coşar bir akarsuyum ben, Dağlar, tepeler engel değil akışıma, Yetişirim susayan köklere, Yeşersin Anadolum diye.
Yol kenarlarında durulurum, Çocuk, çoluk serin sularımda yüzsünler diye, Yaz sıcağında serinlik dağıtırım insanlara,
Göl olurum bazen, bolluk cömertlik.
Damarlarımda
balıklar coğaltırım içimde bin bir çeşit can dolar derinlerim
Kimini saklar, vermem göstermem kimselere
Kimini ise tutar aş eder kendine,
Sandal içindeki insan,
çok büyük göl olurum bazen
Sanki deniz olurum da
tekneler yüzüversin üstümde
tutarım tonlarca yükü yorulmam insanlar yol alsın diye
kuşlar dalarlar.Kanatlarını kapatıp derinlerime uçar gibi,yol alırlar,
Rızıklarının peşinden kapıp giderler
İçimde beslenen balıkları
Dalgalarımda yüzen ördekler
bir koro halinde, Vak vak lar ederek
Çağırırlar diğer türleri
işte ben buyum, misafir ederim karsılik beklemem canları
Çağlayarak akarım, akmasına
yeri gelince durulurum.
Şiir Doğanın huzuru
El değmemiş doğanın güzelliği, Gökyüzü ile kucaklaşan dağların büyüsü, Ormanların serinliği, derelerin coşkusu, İnsanın kalbini ferahlatan doğanın huzuru.
Bir kuşun kanat çırpışı, Bir çiçeğin açılışı, Bir serçenin ötüşü, Doğanın müziği gibi ruhu dinlendirir.
Göz alabildiğine yeşil ovalar, Masmavi denizler, yemyeşil ormanlar, Kuşların uçuşu, balıkların oyunu, Doğanın renkleriyle bezeli manzaralar.
Doğanın sesi, nefesi, Kuşların şarkısı, serin esintisi, Köpüklü dalgaların şarkısı, Doğanın harikalarına daldıkça insanın içi ferahlıkla dolar.
Doğanın bütün canlıları, Birbirine bağlı, birbirine saygılı, Doğanın sonsuz güzelliği, Yaşama sevinci verir, insanın içindeki umudu büyütür.
Doğa, güzellikleriyle insanı kucaklar, Sevgiyle sarar, huzur verir, Doğa ile uyum içinde yaşamak, Hayatın anlamını, mutluluğunu keşfetmek demektir.