Bir karamsar bi neşeli şiir

 Gözlerinde kaybolurum her baktığımda

Karanlıkta yalnız kaldığım zamanlarda Sonsuzluğa kadar uzanan yalnızlığım Karanlığın içinde kaybolmuşum

Hep seni düşünürüm, ne zaman yalnız olsam Aklımdan çıkmaz o güzel yüzün, güzel hatıraların Sonsuzluğa kadar uzanan yalnızlığım Karanlığın içinde kaybolmuşum

Sonsuzluğa kadar uzanan yalnızlığım Karanlığın içinde kaybolmuşum Seni sevmenin acısı kalbimde sızlar Yalnızlığımda kaybolmuşum

Yıldızlara bakarım, belki seni görürüm diye Ama sen hep uzaktasın, hayallerimde yaşıyorsun sadece Sonsuzluğa kadar uzanan yalnızlığım Karanlığın içinde kaybolmuşum

Bir gün belki dönersin diye umut ederim Ama kalbimdeki acı hala sızlar, seni özlerim Sonsuzluğa kadar uzanan yalnızlığım Karanlığın içinde kaybolmuşum

Ama şimdi yapacak bir şey yok, yalnızım yine Yalnızlık içinde kaybolmuşum, seni düşünüp Sonsuzluğa kadar uzanan yalnızlığım Karanlığın içinde kaybolmuşum


BİR NEŞELİ ŞİİR

Bir sabah uyandım

Bir sabah uyandım, güneş açmıştı gökyüzünde Kuşlar ötüyordu bahçede, şarkı söylüyordu her biri Mutluluk içindeydim, hayatımın en güzel günüydü Güneşin sıcaklığı, yüzümdeki tebessümle yarışıyordu

Bir yürüyüşe çıktım, sokaklar beni çağırıyordu Gülücükler saçıyordum herkese, neşe doluydum içimde Kalbimde bir şarkı söylüyordum, hayatın güzelliği içinde Hep mutlu kalacağımı biliyordum, neşem hiç eksilmeyecekti

Bir arkadaşım aradı, bir parti veriyordu akşam Dans edecektik, şarkılar söyleyecektik hep birlikte Eğlence dolu bir akşam geçirdik, hiç bitmesin istedik Hayatın güzellikleri içinde kaybolduk, mutlu olduk hepimiz

Yorgun ama mutlu, eve döndüğümde Kalbim hala neşeyle doluydu, hayatımın en güzel günüydü Mutluluk içinde uyudum o gece, sabah yine güneş açtı gökyüzünde Ve yine neşeli bir gün başladı, hayatın güzelliği içinde


Yorum Gönder

Daha yeni Daha eski