Masalın başlangıcı, gece yarısına kadar Kalemi elime alır almaz, yazmaya başlarım Gözlerim kapanacak kadar yorgun olsam da Kelimeler sayfaya akar, kendiliğinden
Bir varmış bir yokmuş diyerek başlarım Masalımıza, uzak diyarlarda geçen Bir prenses varmış, güzelliğiyle meşhur Yalnızdı, her gün aynada kendine bakıp durur
Bir gün ormanda dolaşırken karşılaşmış Bir periyle, güzel sözlerle kendisini avutmuş Peri, ona bir hediye vermiş: güçlü bir yürek Artık ne korkacak ne de yalnız kalacakmış prenses
Gözlerim kapanacak kadar yorgunum artık Ama sen hala aklımdasın, bitirene kadar yazacağım Masalın sonunda, prenses güçlü olmuş Ve hayatı boyunca mutlu yaşamış, başka hiçbir şey istememiş.
Son cümleyi yazdığımda, kalemi kapatırım Masalımız da sona erer, benim için de bir gece daha. Ama belki bir gün, başka bir masal yazmak için Kalemi elime alırım, yeniden başlarım yazmaya.
